Lissa zorgt dit jaar voor wisselende gevoelens 🙂
Het begon in februari met 2 weken te vroeg aflammeren, door vermoedelijk een ontsteking die naar de baarmoeder was doorgedrongen, vandaar twee niet levensvatbare (bokjes) die onder de etter zaten. Vervolgens leek ze meteen goed op te schonen en advies van veearts gewoon even niets doen.
Lissa werd langzaam aan wel weer mooi en ze kwam zelfs prachtig door de verharing en ook qua lichaam kreeg ze zelfs weer een echte peer/wigvorm. Ik gaf haar daarom op voor de keuring van 2 juli Zuidlaren (moest al voor 8 juni opgeven), maar op 12 juni was het weer balen toen ik in het hok kwam, er lag allemaal wit spul in het hok.
En de geit was nog steeds aan het vloeien en had zelfs een heel klein beetje uier gemaakt, ze mekkerde ook alsof ze aan het lammeren was. Resultaat was ook dat ze ’s avonds zo dun als een plank was.
De dag er op was ze rits en niet een beetje ook, ze brulde er over. Even her en der wat contact gehad, en het algemene advies was ‘opruimen’ en die krijg je nooit meer drachtig. Schoonspoelen door de veearts? Met de veearts gebeld en vervolgens 4 dagen aan de engemycine gehad (eerste keer mooi door de veearts, maar vervolgens mocht ik haar zelf drie dagen in de nek spuiten, niet mijn hobby!). En vervolgens weer afwachten was het advies of ze weer rits zou worden en als ze dan ook weer zou witvuilen.
Halverwege juli werd ze weer rits en weer twee dagen, maar ik heb geen ‘witvuil’ meer gezien, dus nu afwachten op de volgende ritsigheid en dan kan ze weer gedekt worden. Hopen dat dat goed gaat.
Voor de keuring van 2 juli was mijn lol wel even van haar af en ze was eerst heel dun geworden en slecht eten en ik dacht al, die kan zo weg en hoeft ook niet meer naar de keuringen. Maar ze begon weer langzaam mooier te worden en ondanks dat ze voor 2 juli nog net te strak was toch meegenomen en een mooie 1B in een sterke rubriek werd haar deel en tijdens de kampioenskeuring mochten er drie naar binnen komen waartussen het ging en daar zat ze al bij. Zo begon haar seizoen vorig jaar ook.
Afgelopen zaterdag met haar naar Wijdenes geweest. Gezellige keuring en echt eens super om vanaf de luie stoel alles te volgen (kijk je toch anders naar de dieren dan steeds van bovenaf en een ‘vluchtige kijk’ in de rubriek) en dan maar 1 geit bij je te hebben en dan nog even ‘inzender’ spelen. Hier weer een hele sterke rubriek en was ik al blij dat ik 1B mocht staan, want had de 1A in het hok ook al gespot. Een prachtig dier van Rik Bruggink en er waren nog veel meer mooie en beste dieren aanwezig. Het verschil tussen haar en de 1A was duidelijk dat de 1A zogend was en daardoor fijner besneden en net iets sierlijker en luxer dan overkomt. De kracht van Lissa is letterlijk en figuurlijk haar kracht en mooie aansluitingen en ook de goede benen, maar ja, net de laatste fijnheid mist ze nu. Toch prachtig dat deze geit ondanks alles nog gewoon met de allerbesten van Nederland mee kan doen. De 1A van Rik werd kampioen en ik mocht toen mooi vanuit de 1B positie binnenkomen en kon zo de reserve titel naar binnen slepen (ook dit is hetzelfde als vorig jaar, eerst 1B en daarna 1B + Reserve Kampioen, als ze die lijn van vorig jaar nu ook doorzet 🙂 ). Nu hoop ik maar zo dat ze binnenkort drachtig wordt en dat alles dan weer goed gaat. Bokkenkeus ben ik nog steeds niet over uit met haar. Heb nog drie bokken in het hok die alle drie wel iets hebben om haar daar bij te doen, maar ook alle drie dat ik denk, maar dan wordt dat misschien weer minder, nou ja, heb je toch altijd…
