Haastige spoed…

Eindelijk de tijd en de rust gevonden om een verslagje te maken van de grote openshow van Noord-Nederland te Blijham. Dagen en uren vliegen tegenwoordig voorbij en zo begon zaterdagmorgen ook. We lagen nog heerlijk te slapen en ineens hoorde ik de telefoon…. een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn…  vroeg ons waar we waren. Gewoon op bed! Was het eerlijke antwoord, maar dit was niet de bedoeling geweest. Wij zouden juist mijn moeder wakker bellen! Dit hoefde dus niet meer. Snel het ochtendritueel en op naar Oostwold. Mijn moeder had alles al klaarstaan en dus snel de geitenaanhanger erachter, spullen in de auto en de geiten in de kar. Hier ging het even mis. Mijn nieuwe aanhanger is super, maar bij het zijdeurtje (waarlangs ik altijd inlaad) is ie iets hoger en het deurtje is kleiner. Als je al dieren er in hebt is het oppassen dat er niet eentje weer uit springt en je moet die dikke geiten er nog ingooien. Geesje van Carpe Diem stond voor het deurtje te twijfelen en ik had geen geduld, spring? spring! Nee? dan wordt het meehelpen… ikke bukken om haar op te tillen en daar was maar een klein zetje voor nodig, ze springt ineens zelf ook (of haar kop komt gewoon omhoog)… ik krijg haar kop en/of horens in mijn gezicht en tegen mijn oog aan. Mijn ooglid gelukkig net op tijd dicht en voelde alsof ie 5 cm naar achteren werd gedrukt. Resultaat pikje op ooglid, kras onder het oog en dikke bloeduitstorting onder het oog. Ik zag gelukkig nog goed en oog was onbeschadigd, onder het rijden werd er één of andere zalf paar keer opgesmeerd en zo ging de weg naar Blijham, want we hadden HAAST. Daar wachten de deelnemers al op de penningmeesterstas en het was nog voor half tien, ongeduldige geitenfokkers ook altijd :-).

Enfin, het gehaast kon weer verder, want iedereen maakte zich grote zorgen dat het veel te laat zou worden met meer dan 200 dieren in één ring en dus door één keurmeestersduo. Iedereen pakte dit goed op en vooral de inzenders. Want je pakt de meeste tijdwinst door “door te keuren”. Zodra de rubriek becommentariseert wordt, dan meteen de volgende rubriek (in de ring!) laten opstellen en als keurmeesters kun je dan gewoon doorgaan. Dit was “vroeger” ook heel gewoon en bevalt goed en de leden vonden het zeker ook plezierig. Extra rondjes met je geitjes of bokjes lopen is nooit leuk en daarom is vlot doorkeuren plezierig. Soms ging het bijna te vlot, maar voor de één is dit weer voordelig en voor de andere dus niet. Per saldo komt het altijd wel goed en vooral de rubrieken waar het ook moeilijk was, werd goed de tijd voor genomen en mochten soms paar dieren even apart doorlopen. Wel weer wat nieuws gezien, nummer 2 en 3 mochten apart doorlopen en nummer 1 kon staan blijven. Nou ja, zijn geen regels voor en alles mag. De complimenten zeker voor de uitleg die we kregen!

Zelf had ik al onze geiten bij me en zal ze even snel doornemen. We hebben slechts 7 hokken en we hebben nog 9 geiten en zat vorige week al te denken om toch nog twee te verkopen en dan mooi weer met 7 dieren de winter in te gaan. Maar welke twee moeten weg? De andere oplossing is de lammertijd enorm spreiden en twee geiten eerst in het schuurtje er naast maar plaatsen (daar gaan we dan maar voor).

Als eerste met Isa van de Kuzemer (v. Wadapatja 6 v.d. Kikkert en m. Lissa 50 of the White Cottage) in de ring. Mocht eerst voorop lopen, maar had zelf ook wel door dat dat niet lang zou duren. Ze showde goed en eerder te goed. Dan gaat ze over haar macht met de benen en gaat ze iets te gespannen door de ring. Qua type laat ze mooie lange lijnen zien en een goede 1B achter de latere reserve kampioen is niets mis mee. Fella van Carpe Diem was de volgende. Was haar vierde keuring al en wat is ze in het hok mooi en in stilstand… maar wat verspeelt ze veel met de show. Thuis is ze super mak en eet brood uit de hand en vind alles geweldig. Op de keuring is het allemaal paniek en mekkeren (schreeuwen gewoon!) en wel de staart er op, maar de spanning en kracht komt niet op het lichaam en van voren gaat ze “in de grond”. Qua type en ras is ze zeker één van de besten, maar keuringtechnisch kan je er even niet veel mee en een 1E werd haar deel. Wel de opmerking van de keurmeesters van, een geitje met toekomst en dat denk ik zelf ook zeer zeker. Ben benieuwd hoe ze volgend jaar is na het aflammeren (en nog een jaar later!). In een hele beste rubriek met de mooie kampioene van Dirk Notebomer op kop mocht Linda 20 v.d. Kuzemer zich op de derde plaats opstellen. Linda 20 is ook een geit voor de lange termijn en tijdens het rondgaan komt ze ook wat te strak over. Type en maatverhoudingen zijn zeker goed en een 1C in een zeer goede rubriek van 7 dieren is niet slecht toch? Merlijne van Carpe Diem was ons laatste lammetje en die zat ook al in de laatste rubriek van de lammetjes. Merlijne wil ook goed showen en is nog ietsje onrustig en ze wil geen brokjes eten (thuis niet) en daardoor krijgt ze de mooie showconditie niet. Haar mooie lange hals en het goede type viel ook in de smaak bij de keurmeesters en een nette 1B was ik ook tevreden mee. Lissa 50 of the White Cottage is nog moeilijker om vlees op te krijgen en thuis is ze vooral ’s avonds in het hok schitterend als ze lekker gras gegeten heeft en er mooi al glimmend en attent bij staat. Voor de keuring is het net alsof zij het al aanvoelt en smorgens eet ze niet en ze moet na de pauze en dan staat er een nog te schrale en op dat moment ook te iele jeugdgeit. Doordat ze geen vlees aanzet heeft ze ook te weinig bespiering en kracht, want vlees is spieren en dat is kracht. Ze mocht gewoon 1D staan en maakt me niet uit, haar type en maatverhoudingen zijn echt super gewenst en de nationale is pas over 2 maand, misschien is ze dan eindelijk op “krachten”. Felani van Carpe Diem begint ook eindelijk op vlees te komen en begon ook redelijk te showen. Haar rugbelijning mag fraaier, maar op haar type en zeer luxe hals en hoofd en maatverhoudingen mocht ze netjes op 1B, goed genoeg. Haar volle zus Felana was ik even te gehaast mee en trok haar even te snel de ring in (ja, moest snel alles zelf omwisselen, maar sommige geiten moeten even inlopen). Ze begon even matigjes met haar show en moest op de tweede plaats beginnen. Vond ik even te min voor haar en dus maar beter mijn best doen en ze mocht vervolgens ook super vlot op de eerste plaats. Vooral het commentaar was weer lovend, mooi klein geitje met alles in huis, mooi type, goede verhoudingen, krachtige uitstraling en goede benen. Natuurlijk mag haar bovenbelijning nog ietsje fraaier en doordat de lammeren er al 1,5 maand af zijn, gaat het gouden randje er nu ook vanaf. Voor het kampioenschap kon ze het niet meer doen en maakt niet uit, heb een super seizoen al met haar gehad en ze mag gewoon het keuringsseizoen afmaken. Hierna had ik nog twee oudere geiten die in de rubriek mochten komen. Eerst de boosdoener van mijn mooi gekleurde oog. Geesje van Carpe Diem stond er weer mooi voor en in stilstand is ze zeker weer fraai. In een rubriek vol met kampioensdieren kwam ze gewoon op de vierde plaats. Ja, wat kun je er van zeggen? Zijn allemaal super beste dieren die al die selectiejaren al doorstaan hebben. Ja en dan mist Geesje net de laatste expressie. De temperatuur was al goed opgelopen en ik moest snel weer van geit wisselen en Linda 11 v.d. Kuzemer de rubriek in te slepen. Dat was echt even slepen en die bleef maar mekkeren naar haar lam en ze kwam eerst maar niet tot rust. In haar individuele rondje deed ze ook zo raar dat ik achteraan mocht sluiten. Tijdens de groepsronde begon ze wel weer haar echte show te krijgen, maar één plaatsje opschuiven en alles werd al stilgezet. Linda 11 is een geit die met haar 5 jaar moeilijk te plaatsen is met haar super jeugdige (bijna strakke) opdruk. Volgend jaar mag ze laten zien hoe een veteraan er ook uit kan zien en ben zelf enorm gecharmeerd van haar super mooie fijne hals en zeer correcte aansluitingen.

De keuring was, inclusief de kampioenschappen, om 16.00 uur klaar en dat terwijl we pas ruim na 10 uur smorgens begonnen zijn. De nationale begint om half tien smorgens en als de inzenders dan ook zelf zo meewerken, dan is een keuring met 200 dieren in één rubriek zeer gemakkelijk te doen en het mag best om half vijf afgelopen zijn. Dat is dus gemakkelijk te doen!

Vond trouwens het ook zeer positief dat je al meer jeugd op de keuring ziet en die zelf ook al fanatiek mee doen met de dieren in de ring. Geitenhobby kan echt een super leuke familie gebeuren zijn en dat moeten we zeker zo houden!

Was van plan een klein berichtje te plaatsen en is dus al veel te groot geworden. Zal geen uitspraken en verslag doen over de andere dieren/kampioenen. Zeker is wel dat dit jaar het moment van de dag en alle andere factoren veel wisselingen in de keuringsresultaten geven. Het is en blijft een jureersport en we moeten vooral zelf als fokker goed bezig blijven met het type en ras en misschien soms minder bezig met “de titels”.

Ik knijp in ieder geval een oogje toe… 😉