Het keuringsseizoen komt op gang

Afgelopen zaterdag hield Noord-Nederland haar eerste officiële lammerenpraatmiddag. In het verleden hebben we het al eens voorafgaand aan de eerste keuring gehouden en heel vroeger ook nog wel eens in heel andere vormen. Nu hebben we het afgekeken van Oost-Nederland, beter goed gejat dan slecht bedacht toch? Ik zal eerlijk toegeven dat ikzelf ook wel sceptisch was en met opmerkingen als over 3 weken komt onze eerste clubshow al en waarom nu zoveel moeite doen voor ‘paar lammetjes’? De besten komen vanzelf boven drijven en de meeste fokkers weten echt zelf wel wat hun beste lammetjes zijn en straks in de keuringsring wordt het wel echt uitgemaakt. Aan de andere kant zag ik hierin wel een hele leuke vorm voor leden die wel actief fokken, maar niet actief deelnemen aan een keuring. Zo kunnen zij ook hun fokkerij tentoonstellen en laten becommentariëren.
Goed voorbeeld hiervan is Cor Rosema die bij ons te boek staat als ‘de kleurfokker’ en met allerlei soorten kleuren fokt, maar graag ook wel een goed diertje wil fokken. Die had nu vier boklammetjes meegenomen en zo kreeg hij een indruk hoe zijn fokkerij lijkt t.o.v. de ‘reguliere keuringsganger’.

De locatie leek op het eerste oog niet het centrale punt van de drie noordelijke provincies, maar qua reistijd is het voor de meesten gemakkelijk te doen en had nu een Bertus Blokzijl uit Geesbrug (Zuid Drenthe) drie kwartier rijden, Menno Solle uit Kollum een uurtje rijden en ondergetekende ook een uur rijden. We hebben gewoon een uitgestrekt gebied en als je in de uithoeken van de provincies woont, dan weet je gewoon dat je bij alles verder moet rijden toch? Dan is iets anders veel belangrijker dan het zogenaamde centrum op te zoeken (want moet je met een centraal punt eerst niet kijken waar de actieve fokkers wonen en dan daar een ‘gewogen’ centrum van pakken?).

We hadden nu een super locatie en geheel vrijwillig en belangeloos aangeboden door de familie Roelfsema te Wedde. Wat goed vertoeven is het daar en stugge mensen die Noorderlingen? Nee, enorm gastvrije personen (of zal dat het dwerggeitenvirus zijn?) en wat hadden ze alles perfect verzorgd. Mooie nette schuur met een terraskachel en een ruim opgezet hokje waar de lammetjes los in konden lopen en daarnaast nog een tafel om gezellig te zitten en het zonnetje scheen nog even lekker en zo was het buiten ook nog super goed vertoeven. Dat was zeker voor ‘de dames’ even een heel leuk en aangenaam plekje. Het was wel net te fris om de lammetjes buiten te laten zien, maar binnen kon het dus helemaal perfect.

We hadden nu 10 fokkers die 31 lammetjes meegenomen hadden en helaas(?) kwam de nadruk toch wel veel weer op het ‘vergelijkend keuren’. Hiermee bedoel ik dat er meteen gekeken wordt, die is beter dan die en welke volgorde moeten ze staan? In principe denk ik dat je altijd eerst naar de individuele kwaliteiten van het dier moet kijken en dan vind ik de plaatsing wat ondergeschikt. Vooral bij een lammetje kan er nog zoveel veranderen en is dat maar zo’n momentopname.
De discussies probeerde Dick Kattouw goed op gang te krijgen, maar lukte vooral in het begin niet. Vind het dan als keurmeester wel grappig om aan te horen. Personen die aan de kant toch vaak een opmerking geven over wel of niet goed, dat als ze zelf helemaal vanuit het niets paar dieren moeten laten plaatsen dat ze dan beginnen te kreunen en te steunen. Dit is niet negatief bedoeld, maar is gewoon het moeilijkste van alles. Als je een toppertje hebt, dan is die door de meesten snel te herkennen en wordt die wel aangewezen als ‘de beste’. Maar als die ontbreekt en ze hebben allemaal ‘wel wat’.
Hoe plaats je dan zo’n rubriekje? En hoe dan ook, hoe zet je de dieren achter ‘de topper’ neer? Dan moet je proberen wat lijn er in aan te brengen en ze toch op een volgorde plaatsen en er een ‘goed verhaal’ bij geven. Ook als je commentaar vraagt van de personen dan wordt vaak als eerste (en enige) het negatieve punt van het dier genoemd, wat ze dus fout vinden i.p.v. het mooie/goede van het dier te benaderen en steeds het totaalplaatje (sjabloon van De Standaard) op te zoeken. Ook kreten als ‘mooi klein’ en ‘die is langer’ hoor je dan. Dit is heel natuurlijk en maak ik me zelf ook net zo schuldig aan hoor en noem ik ook vaak het fokkersinstinct. Als fokker kijk je altijd naar het onderdeel welke je het noodzakelijkst moet verbeteren. Als ‘keurmeester’ kijk je meer naar het totaalplaatje en moet je niet overdrijven met een dier helemaal afstraffen op een foutje (of het moet wel heel erg zijn).
Samen met Johan van Ginkel en met de discussieleider Dick Kattouw kregen we dus nog paar leuke discussies en werd het een leerzame middag en ook voor mezelf wel weer. Want terugreis in de auto dacht ik ook nog. Als alle fokkers een bepaald dier voor een andere willen en ‘wij’ als keurmeester zeggen toch dat het anders is. Wie heeft dan gelijk??? Een compliment wil ik zeker nog geven aan Jan Dekker die zijn plaatsing heel mooi toelichtte en (heel anatomisch) ook het dier met de plus en minpunten benaderde. Dan is het ook mooi om daarmee een discussie aan te zwengelen, niet omdat het fout of goed is, maar juist omdat je dan een stapje verder kunt gaan en ook andere aspecten van het dier nog verder kunt toelichten en fout en goed zit soms dicht bij elkaar. Zo was er een diertje die ietsje breder in de borst was en dus zou je haar daarop straffen, maar juist van zijaanzicht was ze weer mooier in de schouders en de schouderligging dan de andere die juist mooi fijn en aangesloten in de schouders was, maar een langere eerste rib had en daardoor in de voorhand ook qua mooi sjabloon wat stoorde. Ja, welke voorhand is dan het beste? Daar kun je niet zomaar een antwoord op geven en varieert ook weer per dier en het is altijd een keuze maken. Zo zeg ik zelf ook altijd dat lengte op het dier wel later komt. Toch zijn er verschillende type dieren, waarbij bij het ene dier het totaal niet erg is dat die de lengte (nog) niet heeft en is het al goed en als ze later nog wat lengte er bij krijgen, wordt het alleen maar mooier en beter. Terwijl bij een ander dier je er heel anders tegenaan kijkt en het door de verhoudingen van beenlengte en borstdiepte juist nog wel storend is dat er geen lengte opdruk op zit.

Al met al was het een super geslaagde middag en vooral heel gezellig en nogmaals het grootste woord van dank gaat naar de familie Roelfsema die ook zo hun eigen cateringsbedrijf kunnen beginnen, vooral hun inmiddels bekende gehaktballen liepen als warme broodjes 🙂

Dit was de opmaat voor onze eerste keuring en deze week moesten wij de inzendingen opsturen. Alhoewel mijn dieren ook nog lang niet in topconditie zijn heb ik gewoon AL mijn Carpe Diem geiten opgegeven. Beter gezegd, ik heb al mijn dieren opgegeven die ik momenteel in mijn bezit heb (ja, Kees zal de lijst weer bijwerken en een overschrijving opsturen). Op dit moment heb ik de veteraan Geesje en daar zijn de bokjes al bij weg en dus zal die vermoedelijk niet lang mooi blijven, maar wil haar nu als veteraan meteen meenemen en ze is ook al bijna verhaard. Vind het ook leuk om aan te tonen, dat deze geit gewoon ieder jaar mee kan naar de keuring en nu dus als veteraan. Haar bokjes zijn trouwens, met alle andere bokjes van januari, afgelopen zaterdag weg gegaan. Ik geloofde er niet zo meer in en als ik er zelf niet mee fok, wie dan wel?
Vervolgens heb ik nog twee jeugdgeiten en dat zijn Alita en Fania en die moeten zeker nog meer vlees, maar het jeugdtype straalt er vanaf en heel benieuwd hoe die nu als jeugdgeiten door de ring gaan. Dus ook zij gaan mee naar Buitenpost. Vooral ook omdat ik heel benieuwd ben naar hun drie dochters. De bruine Julesa en de zwartjes Liana en Junia. Vind het wel zo plezierig om op deze leeftijd dan de moeder en lammetjes gezamenlijk mee te nemen. Hiermee zijn al mijn Carpe Diem geiten al ingezonden en heb ik op dit moment 6 geiten. Heb vervolgens de nieuwe aankoop Porto Bello v.h. Turkeyenhof ingezonden en die is nog even onder voorbehoud. Hij moet namelijk nog even meer vlees krijgen en heeft natuurlijk de laatste tijd ook veel te verduren gehad. Eerst bij moeder weg, samen met zijn broertje. Vervolgens broertje weg, toen mocht hij zelf naar Mark Eindhoven en daar weer paar overnachtingen en vervolgens naar ons. Resultaat was dat hij afgelopen vrijdag een lichte bronchitis volgens de veearts had en antibiotica heeft gekregen. Gelukkig was ie zaterdagmorgen al weer fit en hebben we de kuur wel afgemaakt en heeft ie nu weer een blakende gezondheid en is het een lekkere en gezonde eter. Feit is wel dat hij door dit alles nog niet de showconditie heeft, maar heb hem aan de band gehad en dan is ie zo bijzonder, dus even afwachten hoe dat over 2,5 week er uit ziet.
Maar ik heb nog een troef op papier, namelijk Topline 22 v.h. Stapelbroek. Die is nu jeugdbok en staat bij Jacob Laning en heeft zich ook ontzettend goed en positief ontwikkeld. Nog even kijken hoe we het doen en hopelijk komen er meer jeugdbokken op de keuring, want niet veel zin om daar met hem als enige jeugdbok te staan. Is anders wel mooi toch om de bok weer te tonen en meteen zijn fokkerij? Hoeveel vaderdieren van lammetjes laten zich nog op een keuring zien tegenwoordig?

Dit zijn tezamen al 8 dieren en mijn moeder moet natuurlijk ook nog inzenden. Haar lammetjes zijn allemaal te jong, dus die vielen al af en Linda 11 zou dan bij Geesje in de rubriek bij de veteranen komen en ze is ook nog maar pas afgelammerd, dus ook zij viel nu af. Alleen Isa v.d. Kuzemer bleef er over voor mijn moeder en die is hopelijk ook net op tijd (een beetje) keuringsklaar.

Al met al 9 dieren en het is over dik 2 weken al en heb er weer veel zin in!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven