De terroristische route…

Het heeft niet veel meer met de geiten te maken, maar het is wel de geiten die dit groepje bindt. We gingen namelijk weer met een groepje naar Engeland. Dit jaar bestond het uit het selecte gezelschap van Fokko en Fenny Trip, Jacob en Frouke Laning, Cor en Agaath Plomp, Jeanette en mijn persoontje.
Op maandag 23 april vertrokken we om te verzamelen bij Ad en Bets Buurstee. Hier werden we super gastvrij en op z’n Brabants uitgebreid ontvangen. Ad en Bets hadden ook weer veel zin om mee te gaan, maar ze hadden al plannen om nu enkele weken met de camper naar Frankrijk te gaan, dus dat werd hem niet. Hier konden we nog wel even heel snel geitjes kijken en persoonlijk was ik al super benieuwd hoe Dasha v.’t Chaletje nu als jeugdgeit geworden was. Ze moest nog in het vlees komen en haar beharing was er ook nog lang niet, maar ondanks dit alles sprak ze weer enorm aan en is het een geitje met ontzettend veel type en kwaliteit en vooral uitstraling!
We moesten op weg en helaas moesten we Bets en Ad dus achterlaten en Cor liet zijn auto achter, zodat we met twee auto’s onze reis vervolgden. Ik mocht weer op kop (ook in Engeland dus) en hup naar Duinkerken in Frankrijk waar we op de boot gingen.
Zo’n eerste dag is een reisdag, maar we kwamen heel op tijd aan op de plaats van bestemming (New Romney en dat ligt aan de zuidkust van Engeland). Daar lekker gegeten in het dorp en ’s avonds lekker in de caravan en even bijpraten over alles.
De tweede dag gingen we naar Leeds Castle. Vooral de tuinen maakten grote indruk op ons en daar ook wat foto’s van gemaakt.
De derde dag gingen we naar een super grote antiekbeurs op de terreinen van Ardingly, waar we andere jaren naar de grote landbouwbeurs gingen. Helaas was er zoveel regen gevallen dat het buitengebeuren helemaal verregend was en dat die maar eieren voor hun geld gekozen hadden. De route erheen was ook veel leuker en op verzoek van onze super terrorist Cor het verzoek om de TomTom op terroristische route te zetten (is de kortste route 🙂 ). Je doet over 95 km dan meer dan 2,5 uur, maar je komt toch over prachtige weggetjes en door super mooie gebieden, dat is zeker de moeite waard. Zo kwamen we ook tot twee keer toe voor een doorwaadbare plaats op een smal weggetje en op de gok toch maar door het water gereden. Helaas daar weer net geen foto van gemaakt, maar wij vonden het zeker spectaculair!
De derde dag was Hastings aan de beurt. Het grootste vissersdorpje van Europa, waarvan de boten iedere nacht op het droge worden getrokken. Voor het vissen worden ze met oude (maar alles was daar oud oftewel authentieke staat) shovels zo vanaf het grindstrand het water ingedrukt en als ze terugkomen van het vissen, worden ze met lieren weer aan kant getrokken.
Zal hier geen grote verhalen verder vertellen, heb wat foto’s geselecteerd voor een impressie en om ook een sightseeing van de country side of England te geven.
[cincopa AQPAU76_jA0k]

Geitennieuws verder…

Ook ik heb samen met mijn moeder ingeschreven voor de eerste show in Buitenpost. Samen goed voor 9 inschrijvingen en ben super benieuwd hoe vooral de lammetjes zich gedragen in de ring. Plaatsing is moeilijker te zeggen en zegt tegenwoordig ook niet zo veel meer volgens mij. Je kunt in een beste rubriek met een best dier ook zomaar in het midden staan of zelfs achteraan en bij een ‘gewone’ rubriek met een gewoon dier nog op kop. Wat zegt dan een 1A of 1C plaatsing als je puur naar de keuringsresultaten kijkt? Heb paar favorieten en hoop dat die goed showen en dat ik daar ook hetzelfde positieve commentaar op krijg als wat ik zelf ook in gedachten heb. Hiermee bedoel ik dan ook weer niet alleen het commentaar en/of de plaatsing door de heren keurmeesters, maar wat op zo’n dag zeker ook zo leuk is dat je als fokkers met elkaar staat te praten en de dieren in het hok en in de ring ziet en dan zegt… dat zijn mooie dieren die ons aanspreken en dan maakt het mij niet altijd uit waar je staat in de ring (ik bedoel dan weer 1B of 1D ofzo). Vooral als je met de topdieren van zo’n dag net in één ring zit en je moet daarmee heel fel strijden, dan vind ik dat altijd een leuk spelletje en natuurlijk wil ik in de ring ‘winnen’, maar daarbuiten ben ik veel meer bezig met het mooie type en de kwaliteit van het geitje en de gezelligheid van het hele gebeuren!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven