De laatste geit die nu gelammerd is heeft nu ook 2 bokken gebracht. Eén bijna witte en een bruinbonte met her en der een vlekje en op de voorbenen wat wit. Elyssa is ook 100% gust, want die heeft nu ook de tijd en nog niets dus en die is de laatste weken alleen maar lelijk geworden. Want kan een guste geit met koud weer er dan lekker lelijk uit zien.
Lijkt dit nu een slechte fokronde? Nog geen idee, misschien valt het allemaal nog dik mee, want vooral de Cas nakomelingen lijken allemaal beste lammeren. Ook de bokjes van Liana worden per dag aansprekender en toch wel schik in.
Vanmorgen heeft de mooie bruinbonte jeugdgeit Linda 26 een heel mooi zwartbonte bok gekregen. Het zwartbont is wel gelukt met Gauke, echter nog geen geitjes. Nog één kans en dat is de moeder Linda 24 en die kan dit weekend ook al lammeren.
Ik had het in het vorig bericht al geschreven. Met een klein stalletje is de geluksfactor nog bepalender en ergens voelde ik het al aankomen…. Liana heeft gistermiddag 2 dikke bruine bokken gebracht. Heb er geen foto van, was er gisteravond en dan staan ze er echt ook totaal niet op hun voordeligst bij. Dikke ronde bolletjes leken het, ik kon er niet veel van maken en was er zeker niet van onder de indruk. Niets aan te doen, alles gezond.
Wat me nog wel steeds blij maakt zijn de drie geitlammetjes die er wel zijn. Vind ze alle drie nu mooi en geen idee wat de beste is en dat doet er nu ook nog totaal niet toe. Ze hebben alle drie hun bekoringen en zijn zeker super alert en lekker levendig. Daar kan ik dan wel uren naar kijken…
Carpe Diem is nu klaar, 3 geitjes en 5 bokken en de geitjes maar verdeeld over 2 moederdieren. Nu de echte Kuzemer geiten nog en dat zijn de bonte Linda’s. Benieuwd naar het geslacht en de kleur, want bont x bont wil ook vaak te wit geven. Met paar dagen weten we het en ik zal u weer op de hoogte brengen dan.
Met relatief weinig dieren ben je echt afhankelijk van geluk. Natuurlijk met meerdere dieren ook, alleen ik zeg altijd dat je dan het geluk wat kunt afdwingen en de macht van de aantallen gaat werken als er bijvoorbeeld 25 of zelfs meer geitlammetjes in je stal geboren worden. Dat is ook één van de redenen dat ik in de toekomst toch weer paar dieren extra wil houden en dat je dan ook wat meer dieren een extra kans kan geven (of iets meer kleur in je stal en paar relatief verschillende lijnen kunt houden).
Dit jaar heb ik samen met mijn moeder 7 geiten en ze waren drachtig gescand (zelf gezien!), maar vermoedelijk heeft Elyssa na die tijd verworpen, want ze is volgend weekend uitgeteld, maar daar hoeven we echt niet naar te kijken. Ze laat op dit moment geen enkele teken van drachtigheid zien. Hoort bij de natuur, geeft niets en de volle zus van Feliciano, genaamd Felicia, was het eerste jaar ook gust en heb ik gewoon gehouden en later fokte ze goed en ze zit in de rechtstreekse moederlijn voor Liana en Junia.
Dat maakt de spoeling voor geitlammetjes dan al weer dunner en het begin was heel sterk met twee geitlammetjes voor Junia, vervolgens Isa met een geitje en bokje en met lichte opstartproblemen voor moeder Isa gaat het nu perfect met dit trio en ook die lammeren groeien als kool. En afgelopen week is Isa 5 gelammerd en die bracht slechts 2 bokjes. Een zwarte en een leuke bonte.
Qua namen heb ik die van (oude) Isa de namen van Cas aangehouden. Het geitje Esca en het bokje Casper. Van Isa 5 heet de zwarte bok Pedro en de zwartbonte Remco. Ik krijg namelijk bij dit bonte bokje het beeld van Remco v.d. Dwarskamp weer wat terug. Dat bokje was de eerste bok die ik gericht aangekocht heb (buiten onze eigen vereniging) en het bokje is voor deze tijd veel te kort. Maar toch was het een heel adellijk bokje en dat kon ook niet anders met vader Adelborst 30 v.h. Adelhof. Dit bokje had de hals er ook zo mooi op en had op beide kanten een leuke witte vlek. Remco werd de vader van de roodbruine Suzie v.d. Kuzemer. Suzie werd geboren op 30 september 1983 en haar eerste keuring was op 25 februari 1984 en daar liep ze dan tussen de andere (jonge) jeugdgeiten en behaalde ze een 1B en op 26 mei 1984 werd ze al tussen heel veel jeugdgeiten in (waarvan de meesten dus gelammerd) de kampioen. Dat kon toen allemaal. Suzie was een deftig geitje die altijd in haar eigen tempo liep, ook in het weiland. Ze liep nooit hard, nee, ze liep altijd statig met de neus in de lucht en de hals er fier bovenop en ook in de ring, het maakte niet uit hoe je het bandje hield. Zij liep altijd met de hals er mooi op door de ring en als je iets harder wilde, dan stopte ze gewoon. Zij bepaalde zelf het rustige maar wel goede tempo van gewoon goed doorstappen, maar niet in draf…
Hier de foto’s van Remco en Suzie.
En de foto’s van de nieuwe Remco en nog even wie, wie allemaal in de gaten houdt. Isa houdt haar lammetjes in de gaten, mijn moeder staat er naar te kijken en lette vooral op of Isa weer helder was en wij kijken weer vanuit Norg op de camera of alles daar wel goed gaat in het geitenhok…
Afgelopen woensdagavond/nacht stond helemaal in het teken van de dwerggeiten. Eerst ’s avonds een goede landelijke NFD bestuursvergadering gehouden en het was inmiddels al bijna middernacht dat ik met de terugreis kon beginnen. Dan bel ik altijd even met mijn vriendin en die keek vanaf de iPad met de camera in het geitenhok. Ze zag dat mijn moeder lang in het geitenhok stond te kijken naar Isa en dat mijn moeder vermoedelijk net weer naar binnen was gegaan. Nieuwsgierig hoe het dan in het echt leek, werd er met mijn moeder gebeld en afgesproken dat die eerst maar op de bank ging slapen (haar eigen idee hoor) en dat mijn vriendin de geit met de camera wel in de gaten bleef houden. Want ze bleef toch wakker tot ik thuis was.
De voortekenen waren niet gunstig. ’s Morgens al een sliertje en de hele dag al het idee dat ze hele lichte weeën had, maar er gebeurde nog niets. Toch ging ze nu wel vaker liggen en de verhalen aanhorend, leek er nu wel dat ze echte persweeën had. Om het verhaal niet te lang maken, net voorbij Hoogeveen en dus niet te ver meer van huis, hoorde ik ineens… er is al een lammetje! Het was nu inmiddels al 01.00 uur voor mij en ja, wat doe je dan? Naar huis rijden en misschien alsnog naar Oostwold moeten? Heb toen maar besloten om meteen door te rijden en het eerste lammetje bleek een bok te zijn. Rond 01.45 uur werd er nog een mooi gezond bruin geitje geboren. Zo, wat een opluchting en even met de hand voor het uier gevoeld en voorzichtig de ‘binnenkant’. Nee, gelukkig geen derde en alles was mooi gezond. Even gewacht en het geitlammetje stond ook al mooi te drinken en dan is het voor mij genoeg en uiteindelijk was ik net voor 3 uur ’s nachts weer thuis…
De volgende dag kwam de verklaring van de langzame bevalling. Ze was met de nageboorte blijven staan en met nadere bestudering, zag je daar duidelijk nog een heel klein lammetje in (lammetje van 4 maanden dracht of zoiets?). Die heeft er vermoedelijk eerst wat voorgezeten? We hebben nog tot vrijdagmorgen gewacht, maar er zat geen enkele verandering in en de veearts maar gebeld. Verschillende spuiten met de ene voor de eetlust, de andere dat de baarmoeder beter gaat samentrekken en een penicilline kuur (waarvan ik zondag nog eentje mag geven) en een dosis propyleen glycol (tegen de ‘slepende melkziekte). Al met al heeft dit de geit goed gedaan en vrijdagavond was ze al een stuk beter en at ze ook weer redelijk. Zo zie je maar dat het nog altijd het belangrijkste met het aflammeren is dat moeder en kroost gezond alles doorstaan.
Isa met haar lammetjes
Foto’s van de lammetjes is nog altijd moeilijk en hier even bewijs dat Isa weer goed gezond is met haar geitje en bokje. Over de namen denk ik nog even na, want we hebben besloten dat alleen de Linda’s verder gaan onder De Kuzemer en de rest gaat verder onder Carpe Diem.
De twee geitjes van Junia ben ik zeker nog zeer content mee. Ciska lijkt de beste qua kwaliteit op dit moment en dat is het ‘gewone’ bruine geitje met klein kolletje. Junica daarentegen vind ik ook zeker goed qua bouw, maar wat ik nog veel leuker vind is dat ze echt roodbruin is met een gitzwart fraai koppie. Mijn ideale kleur en daarvan had ik er niet meer eentje in het hok.
Laatste reactie